جوان دو پناهگاه می خواهد و می جوید: مادی و معنوی. اگر این دو را به او دادید او را دارید و گرنه، نه. پناگاه معنوی نسل جوان (باتوجه به الگوجویی طبیعی در آنان)، سلامت نظام سیاسی جامعه اسلامی است، یعنی زهد و وارستگی عالمان (در همه شئون زندگی خود و خانواده خود)، و سلامت عملکرد مسئولان (در هم هرنامه ها و اقدامها)، بدانگونه که بتوان یقین کرد که این هردو دسته، در عمل و به هنگام احراز قدرت و مقام- به همه ارزشهای موعود و گفته های مشهور و شعارهای معروف مؤمن مانده اند. ¹

درباره «جوانان» و در حوزه زندگی فردی و اجتماعی آنان، شش مسئله بسیار مهم وجود دارد که باید به آن مسائل پاسخ جدی داد، وگرنه هرگونه آسیبی ممکن است ایشان را تهدید کند و به سقوط –صورتهای گوناگون سقوط- بکشاند.

سه مسئله از مسائل یادشده مربوط به زندگی فردی جوان است و سه مسئله مربوط به زندگی اجتماعی او. سه مسئله نخست اینهاست:

1.الگوجویی 2.حرمت طلبی 3.سامانخواهی

و سه مسئله دوم اینها:

.1آزادیخواهی  2.عدالت طلبی  3.پیشرفت گرائی.²

...نسل جوان،اگر در عملکردها، موضعگیریها، فروکوفتنها، برکشیدنها، تشخیصهای ارتجاعی، برخوردها، برخورداریها، زندگیها، سفره ها، سفرها، خریدها، گشت و گذارها و ... به «خلأ اسلامی» رسید، یعنی از معیارهای اسلامی و قرآنی و ملاکهای انقلابی و رهنمونیهای «نهج البلاغه»، نشانه ای چندان ندید، بطبع، به سوی «خلأ اعتقادی» و سپس «خلأ عملی و عبادی» رانده می شود. و روشن است که رانده شدن همان، و بریدن همان، و در این صورت آماده آسیب پذیری از هر امری خواهد بود، از جمله «تهاجم فرهنگی» .³

1-کلام جاودانه.ص225-226

2-217

3-246